In de modewereld kent en kent iedereen de grote modenamen. Zij zijn degenen die de modeshows leiden, de modellen inhuren, en beslissen wat de seizoenstrends zullen zijn. Deze mensen houden er niet van om eerlijke kleding te gebruiken. Ze kunnen wel beweren dat hun kleding niet eerlijk is, maar ze zijn zelden van plan om zich daadwerkelijk aan enige vorm van eerlijke kledingnormen te houden. Wat voor hen mode is, is de manier waarop zij zichzelf willen rehabiliteren. Terwijl veel mensen de mode volgen voor de glamour, begrijpen modewerkers, of de mensen die met mode moeten werken, dat goede mode afhankelijk is van eerlijke kleding.
Eerlijkheid mag echter niet worden geïnterpreteerd in de zin dat mensen zelf eerlijke kledingverstrekkers worden. Dit creëert vaak meer problemen dan oplossingen. Veel Afrikaanse vrouwen lopen bijvoorbeeld rond met slechts een paar lapjes stof in hun handen. Deze vrouwen zouden hun eigen textielbedrijf kunnen runnen. Deze vrouwen kunnen hier echter van weerhouden worden als zij zelf te eerlijke kledingleveranciers worden. Daarom verkopen veel eerlijke kledingaanbieders stoffen van een eerlijke wedstrijd, of bieden ze de vrouwen die zelf fair kledingaanbieders willen worden, gewoon een fairtrade manifest aan.
Fair trade-kleding is zowel chic als stijlvol. De kleding wordt met een frisse aanpak gemaakt, en de stoffen zijn ofwel gemaakt met eenmalige kwaliteiten, of van grondstoffen die uit minder welvarende landen afkomstig zijn. De kleuren uit welk land dan ook zijn meestal vrij hard. sorbet geel (koop het als je in principe geel bent), zalm (kan niet fout gaan daar, maar je kunt het nog steeds zien als een kleur), en diep oranje zijn slechts een paar voorbeelden van de kleuren en Hugh Hefner heeft zijn liefde voor donkere kleuren nooit echt verborgen. Met zijn zes vrouwen en cumming broedsel, de man echt weet hoe te werken zijn seksuele charme.
Lees meer:
Duurzame kleding Utrecht